Απογοητευμένοι με τις ορέξεις τους, βουτάνε βαθιά σε λαχταριστά κρυμμένα από έβενο δέρματα. Η Μόνικα Φόστερ επιδεικνύει τη γενναιοδωρία της, προσκαλώντας πρόθυμες γλώσσες και παλλόμενα μέλη να εμβαθύνουν στα βάθη της. Ακολουθεί ένας ρυθμικός χορός, που γιορτάζει τη μαύρη ομορφιά και τον ασίγαστο πόθο.