به سردابی از کنجکاوی های نفسانی فرود بیایید، جایی که خط بین هنر و فحاشی تار می شود.امیال خود را با ایدویا دورانته غیرقابل مقاومت رها کنید، همانطور که او اروتیسم خود تخریبی را بررسی می کند، کوس دلپذیر خود را با نمادهای تحریک آمیز آراسته می کند.ترکیبی بی نظیر از اشتیاق، انحطاط و فانتزی های فتیشیستی در انتظار است.